Pagpapahayag ng Kalayaan ng PilipinasAng orihinal na bandila na iwinag การแปล - Pagpapahayag ng Kalayaan ng PilipinasAng orihinal na bandila na iwinag อังกฤษ วิธีการพูด

Pagpapahayag ng Kalayaan ng Pilipin

Pagpapahayag ng Kalayaan ng Pilipinas

Ang orihinal na bandila na iwinagayway ni Heneral Emilio Aguinaldo sa pagpapahayag ng kalayaan noong 1898.
Ang Pagpapahayag ng Kalayaan ng Pilipinas ay iprinoklama noong Hunyo 12, 1898, sa Cavite II el Viejo (ang kasalakuyang Kawit, Cavite), Pilipinas. Binasa sa publiko ang (Kastila: Acta de la proclamación de independencia del pueblo Filipino), na isinulat ni Ambrosio Rianzares Bautista. Inihayag ng puwersang rebolusyunaryong Pilipino sa ilalim ni Heneral Emilio Aguinaldo ang kalayaan at soberenya ng kapuluan ng Pilipinas mula sa pamumunong kolonyal ng Espanya.
Ang Pagpapahayag noong Hunyo 12
Paglalarawan ng pagwawagayway ng watawat ng Pilipinas na makikita sa lumang limang piso.
Inihayag ang kalaayan noong Hunyo 12, 1898 sa pagitan ng ika-apat at ika-lima ng hapon sa balkonahe ng bahay ng angkan nila Heneral Emilio Aguinaldo. Nasaksihan ang sa kauna-unahang pagkakataon ang pambansang watawat ng Pilipinas, na ginawa sa Hong Kong nina Marcela Agoncillo, Lorenza Agoncillo at Delfina Herboza, at ang pagtatanghal ng Marcha Filipina Magdalo,mas kilala ngayon bilang Lupang Hinirang, na isinulat ni Julián Felipe at itinugtog ng banda San Francisco de Malabon.
Paglaban para sa kalayaan
Ang pagpapahayag ng kalayaan ay hindi kinilala ng Estados Unidos o ng Espanya.
Noong huling bahagi ng 1898, isinuko ng Espanya ang Pilipinas sa Estados Unidos sa ilalim ng Kasunduan sa Paris noong 1898 na nagwakas sa digmaang Kastila-Amerikano.
Hindi kinilala ng pamahalaang rebolusyunaryo ng Pilipinas ang kasunduan at ang soberenya ng Amerika, at lumao'y lumaban at natalo sa Estados Unidos sa tinatawag ngayong Digmaang Pilipino-Amerikano, na nagwakas ng mahuli ng hukbo ng mga Estados Unidos si Emilio Aguinaldo,[1] at nagpalabas ng pahayag nang pagkilala at pagtanggap sa soberenya ng Estados Unidos sa kapuluan ng Pilipinas.[2] Sinundan ito noong Hulyo 2, 1902, nang pagtetelegrama ng Kalihim ng Digmaan ng Estados Unidos na si Elihu Root na ang pag-aalsa ay winakasan ng Estados Unidos at ang pagtatatag ng isang pamahalaan sibil panlalawigan sa kapuluan maliban na lamang sa mga lupang sakong ng mga Moro.[3] Nagpatuloy pa rin ang mga maliliit na pag-aaklas sa mga sumunod na taon.
Pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ipinagkaloob ng Estados Unidos ang kalayaan noong ika-4 ng Hulyo 1946 sa bisa ng Kasunduan sa Maynila noong 1946.[4] Ipinagdiriwang ang Hulyo 4 bilang Araw ng Kalayaan ng Pilipinas hanggang noong Agosto 4, 1964. Dahil sa mga payo ng mga dalubhasa sa kasaysayan at sa pagpipilit ng mga makabayan o nasyonalista, nilagdaan ni nang noong Pangulong Diosdado Macapagal ang Batas Pambansa Bilang 4166 na naghihirang sa Hunyo 12 bilang Araw ng Kalayaan ng Pilipinas.[5] Bago iyon, ang Hunyo 12 ay ipinagdiriwang bilang Araw ng Watawat at maraming mga gusaling pampamahalaan ang hinihikayat na itanghal ang Watawat ng Pilipinas sa kanilang mga tanggapan.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
proclamation of independence of the Philippines

The original flag waved by General Emilio Aguinaldo proclamation of independence in 1898.
the proclamation of independence of the Philippines was proclaimed on June 12, 1898, cavite II el Viejo (the kasalakuyang hook, cavite ), Philippines. read the public (Spanish: Acta de Independencia de la proclamación del pueblo filipino)written by Ambrosio rianzares Baptist. announced Filipinos revolutionary forces under General Emilio Aguinaldo independence and sovereignty of the islands of the Philippines from colonial leadership of Spain.
the declaration on June 12
pagwawagayway description of the flag of the Philippines found in the old five pesos.
announced kalaayan on June 12,1898 between the fourth and fifth of the afternoon on the balcony of their family home of General Emilio Aguinaldo. witnessed for the first time the national flag of the Philippines, made in Hong Kong by Marcela Agoncillo, Lorenza Agoncillo and Delfina herboza, and the presentation of the Marcha Filipina Magdalo, better known today as land designated,written by julian felipe and itinugtog band san francisco de marshy.

fight for freedom of expression freedom is not recognized by the USA or Spain.
in the latter part of 1898, Spain ceded the Philippines to the USA Under the agreement in Paris in 1898 that ended the Spanish-American War.
not recognized by the government of the Philippines revolutionary agreement and the sovereignty of America, and was subsequently fought and defeated the united states now called Philippine-American War, which ended with the catch of the army of Emilio Aguinaldo USA, [1] and issued a statement recognizing and accepting USA sovereignty of the islands of the Philippines.[2] This followed on July 2, 1902, as secretary of war pagtetelegrama the USA named Elihu Root to the uprising ended the united states and the establishment of a provincial civil government in the islands except on the ground heel of the Muslim. [3] still persisted small revolt in subsequent years.
After World War II, the United States were granted independence on 4 July 1946 by virtue of agreements with Manila in 1946. [4] celebrate July 4 as the day of independence of the Philippines as of August 4, 1964. due to the advice of experts in history and the urgency of patriotic or nationalist,when signed by President Diosdado Macapagal on national law appoints as 4166 to June 12 as the day of independence of the Philippines. [5] before that, June 12 is celebrated as the day of colors and many government buildings encouraged to display the flag the Philippines in their offices.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: