The Chaser, by John Collier Alan Au

The Chaser, by John Collier

Alan Austen, as nervous as a kitten, went up certain dark and creaky stairs in the neighborhood of Pell Street, and peered about for a long time on the dime landing before he found the name he wanted written obscurely on one of the doors.

He pushed open this door, as he had been told to do, and found himself in a tiny room, which contained no furniture but a plain kitchen table, a rocking-chair, and an ordinary chair. On one of the dirty buff-colored walls were a couple of shelves, containing in all perhaps a dozen bottles and jars.

An old man sat in the rocking-chair, reading a newspaper. Alan, without a word, handed him the card he had been given. "Sit down, Mr. Austen," said the old man very politely. "I am glad to make your acquaintance."

"Is it true," asked Alan, "that you have a certain mixture that has-er-quite extraordinary effects?"

"My dear sir," replied the old man, "my stock in trade is not very large-I don't deal in laxatives and teething mixtures-but such as it is, it is varied. I think nothing I sell has effects which could be precisely described as ordinary."

"Well, the fact is. . ." began Alan.

"Here, for example, "interrupted the old man, reaching for a bottle from the shelf. "Here is a liquid as colorless as water, almost tasteless, quite imperceptible in coffee, wine, or any other beverage. It is also quite imperceptible to any known method of autopsy."

"Do you mean it is a poison?" cried Alan, very much horrified.

"Call it a glove-cleaner if you like," said the old man indifferently. "Maybe it will clean gloves. I have never tried. One might call it a life-cleaner. Lives need cleaning sometimes."

"I want nothing of that sort," said Alan.

"Probably it is just as well," said the old man. "Do you know the price of this? For one teaspoonful, which is sufficient, I ask five thousand dollars. Never less. Not a penny less."

"I hope all your mixtures are not as expensive," said Alan apprehensively.

"Oh dear, no," said the old man. "It would be no good charging that sort of price for a love potion, for example. Young people who need a love potion very seldom have five thousand dollars. Otherwise they would not need a love potion."

"I am glad to hear that," said Alan.

"I look at it like this," said the old man. "Please a customer with one article, and he will come back when he needs another. Even if it is more costly. He will save up for it, if necessary."

"So," said Alan, "you really do sell love potions?"

"If I did not sell love potions," said the old man, reaching for another bottle, "I should not have mentioned the other matter to you. It is only when one is in a position to oblige that one can afford to be so confidential."

"And these potions," said Alan. "They are not just-just-er-"

"Oh, no," said the old man. "Their effects are permanent, and extend far beyond the mere casual impulse. But they include it. Oh, yes they include it. Bountifully, insistently. Everlastingly."

"Dear me!" said Alan, attempting a look of scientific detachment. "How very interesting!"

"But consider the spiritual side," said the old man.

"I do, indeed," said Alan.

"For indifference," said the old man, they substitute devotion. For scorn, adoration. Give one tiny measure of this to the young lady-its flavour is imperceptible in orange juice, soup, or cocktails-and however gay and giddy she is, she will change altogether. She will want nothing but solitude and you."

"I can hardly believe it," said Alan. "She is so fond of parties."

"She will not like them any more," said the old man. "She will be afraid of the pretty girls you may meet."

"She will actually be jealous?" cried Alan in a rapture. "Of me?"

"Yes, she will want to be everything to you."

"She is, already. Only she doesn't care about it."

"She will, when she has taken this. She will care intensely. You will be her sole interest in life."

"Wonderful!" cried Alan.

"She will want to know all you do," said the old man. "All that has happened to you during the day. Every word of it. She will want to know what you are thinking about, why you smile suddenly, why your are looking sad."

"That is love!" cried Alan.

"Yes," said the old man. "How carefully she will look after you! She will never allow you to be tired, to sit in a draught, to neglect your food. If you are an hour late, she will be terrified. She will think you are killed, or that some siren has caught you."

"I can hardly imagine Diana like that!" cried Alan, overwhelmed with joy.

"You will not have to use your imagination," said the old man. "And, by the way, since there are always sirens, if by any chance you should, later on, slip a little, you need not worry. She will forgive you, in the end. She will be terribly hurt, of course, but she will forgive you-in the end."

"That will not happen," said Alan fervently.

"Of course not," said the old man. "But, if it did, you need not worry. She would never divorce you. Oh, no! And, of course, she will never give you the least, the very least, grounds for-uneasiness."

"And how much," said Alan, "is this wonderful mixture?"

"It is not as dear," said the old man, "as the glove-cleaner, or life-cleaner, as I sometimes call it. No. That is five thousand dollars, never a penny less. One has to be older than you are, to indulge in that sort of thing. One has to save up for it."

"But the love potion?" said Alan.

"Oh, that," said the old man, opening the drawer in the kitchen table, and taking out a tiny, rather dirty-looking phial. "That is just a dollar."

"I can't tell you how grateful I am," said Alan, watching him fill it.

"I like to oblige," said the old man. "Then customers come back, later in life, when they are better off, and want more expensive things. Here you are. You will find it very effective."

"Thank you again," said Alan. "Good-bye."

"Au revoir," said the man.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ล่าโดยจอห์นถ่านหินอลันออสเตนเป็นประสาทเป็นลูกแมวเดินขึ้นบันไดบางอย่างที่มืดและเอี๊ยดในละแวกของเพลล์ถนนและ peered เกี่ยวกับการมาเป็นเวลานานในการเชื่อมโยงไปเล็กน้อยก่อนที่เขาจะพบชื่อของเขาต้องการเขียนชัดเจนบน หนึ่งในประตู. เขาผลักเปิดประตูนี้ในขณะที่เขาได้รับการบอกว่าจะทำและพบว่าตัวเองอยู่ในห้องเล็ก ๆ ที่มีไม่มีเฟอร์นิเจอร์ แต่โต๊ะในครัวธรรมดาโยกเก้าอี้และเก้าอี้ธรรมดา ในอีกด้านหนึ่งของผนังสีน้ำตาลอมเหลืองสกปรกเป็นคู่ของชั้นวางของที่มีในทุกบางทีอาจจะเป็นโหลขวดและขวด. ชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ในเก้าอี้โยก, อ่านหนังสือพิมพ์ อลันโดยไม่มีคำ, มือเขาบัตรเขาได้รับ "นั่งลงนายออสเตน" กล่าวว่าชายชรามากอย่างสุภาพ "ฉันดีใจที่จะทำให้ความใกล้ชิดของคุณ." "มันเป็นความจริง" ถามว่าอลัน "ที่คุณมีส่วนผสมบางอย่างที่มีเอ้อผลพิเศษมาก?" "ครับที่รักของฉัน" ตอบคนเก่า "หุ้นของฉัน ในการค้ามีขนาดไม่ใหญ่มากผมไม่ได้จัดการในยาระบายและสารผสมการงอกของฟัน แต่เช่นที่มันจะแตกต่างกัน. ฉันคิดว่าฉันขายอะไรมีผลที่จะอธิบายได้อย่างแม่นยำเป็นธรรมดา. "" ดีจริงก็คือ ... " อลันเริ่ม. "ที่นี่ตัวอย่างเช่น" ขัดจังหวะชายชราถึงขวดจากการเก็บรักษาที่ "ที่นี่เป็นของเหลวไม่มีสีเป็นเป็นน้ำรสจืดเกือบค่อนข้างมองไม่เห็นในกาแฟไวน์หรือเครื่องดื่มอื่น ๆ . นอกจากนี้ยังค่อนข้างมองไม่เห็นวิธีการใด ๆ ที่รู้จักกันดีของการชันสูตรศพ." "คุณหมายความว่ามันเป็นพิษหรือไม่?" ร้องไห้อลันตกใจมาก. "เรียกว่าถุงมือทำความสะอาดหากคุณต้องการ" ชายชรากล่าวว่าเอาใจใส่ "บางทีมันอาจจะทำความสะอาดถุงมือ. ฉันไม่เคยพยายาม. หนึ่งอาจเรียกมันว่าชีวิตทำความสะอาด. ชีวิตจำเป็นต้องทำความสะอาดบางครั้ง." "ฉันต้องการที่ไม่มีการเรียงลำดับว่า" อลันกล่าวว่า. "อาจจะเป็นเพียงเช่นกัน" กล่าวว่า ชายชราคนหนึ่ง "คุณรู้ไหมราคานี้หรือไม่สำหรับหนึ่งช้อนชาซึ่งเพียงพอฉันขอให้ห้าพันดอลลาร์. ไม่น้อย. ไม่เงินน้อย." "ผมหวังว่าผสมทั้งหมดของคุณจะไม่เป็นที่มีราคาแพง" อลัน apprehensively. กล่าวว่าโอ้" รักไม่มี "ชายชรากล่าวว่า "มันจะไม่ดีการเรียกเก็บเงินการจัดเรียงของราคายาความรักเช่น. คนหนุ่มสาวที่ต้องการยาความรักไม่ค่อยมีห้าพันดอลลาร์. มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่ต้องยาความรัก." "ฉันดีใจที่ได้ทราบว่า "อลันกล่าวว่า." ผมมองไปที่มันเช่นนี้ "ชายชรากล่าวว่า "กรุณาลูกค้าที่มีบทความหนึ่งและเขาจะกลับมาเมื่อเขาต้องการอีก. ถึงแม้ว่าจะเป็นค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม. เขาจะประหยัดขึ้นสำหรับมันถ้าจำเป็น." "ดังนั้นคุณสามารถจะขายยาความรัก" อลันกล่าวว่า " "" ถ้าผมไม่ได้ขายยาความรัก "กล่าวว่าชายชราถึงขวดอีก" ผมไม่ควรจะกล่าวถึงเรื่องอื่น ๆ ที่คุณ. มันเป็นเพียงเมื่ออยู่ในฐานะที่จะต้องมีภาระหน้าที่ที่หนึ่งสามารถที่จะ เป็นความลับดังนั้น. "" และยาเหล่านี้ "อลันกล่าวว่า "พวกเขาไม่ได้เพียงแค่เอ่อ" "โอ้ไม่มี" ชายชรากล่าวว่า "ผลกระทบของพวกเขาเป็นสิ่งที่ถาวรและขยายไกลเกินแรงกระตุ้นเพียงสบาย ๆ . แต่พวกเขารวมไว้. โอ้ใช่พวกเขารวมถึงมัน. ดื่นดาษ, ยอม. นานนม." "ที่รักฉัน!" อลันกล่าวว่าความพยายามที่รูปลักษณ์ของกองวิทยาศาสตร์ "วิธีการที่น่าสนใจมาก!" "แต่พิจารณาด้านจิตวิญญาณ". คนเดิมกล่าวว่า"ผมไม่แน่นอน" อลันกล่าวว่า. "สำหรับความไม่แยแส" กล่าวว่าชายชราคนหนึ่งที่พวกเขาอุทิศตนแทน สำหรับดูถูก, ความรัก ให้หนึ่งเล็ก ๆ ของวัดนี้เพื่อหญิงสาวรสชาติของมันคือมองไม่เห็นในน้ำผลไม้สีส้ม, น้ำซุปหรือค็อกเทลและ แต่เกย์และหวิวเธอเป็นเธอจะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เธอจะต้องการอะไร แต่ความเหงาและคุณ. "" ผมแทบจะไม่สามารถเชื่อว่ามัน "อลันกล่าวว่า." เธอจึงเป็นที่รักของบุคคล. "" เธอจะไม่ชอบพวกเขาได้มากขึ้น "ชายชรากล่าวว่า." เธอจะกลัว สาวสวยที่คุณอาจตอบสนอง. "" เธอจริงจะอิจฉา? "อลันในความปลาบปลื้มใจร้อง." ของฉัน "" ใช่เธอจะต้องการที่จะเป็นทุกอย่างเพื่อคุณ. "" เธอเป็นอยู่แล้ว เดียวที่เธอไม่สนใจเกี่ยวกับมัน. "" เธอจะเมื่อเธอได้รับนี้ เธอจะดูแลอย่างเข้มข้น คุณจะน่าสนใจ แต่เพียงผู้เดียวในชีวิตของเธอ. "" Wonderful! "อลันร้องไห้." เธอจะต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่คุณทำ "กล่าวว่าคนเก่า." สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณในระหว่างวัน คำพูดของมันทุก เธอจะต้องการที่จะรู้ว่าคุณกำลังคิดเกี่ยวกับเหตุผลที่คุณยิ้มอย่างกระทันหันว่าทำไมคุณกำลังมองหาที่น่าเศร้า. "" นั่นคือความรัก! "ร้องไห้อลัน." ใช่ "กล่าวว่าคนเก่า." วิธีการอย่างรอบคอบเธอจะดูหลังจากที่คุณ! เธอจะไม่ช่วยให้คุณสามารถที่จะเหนื่อยจะนั่งอยู่ในร่างจะละเลยอาหารของคุณ หากคุณเป็นชั่วโมงปลายเธอจะกลัว เธอจะคิดว่าคุณจะถูกฆ่าหรือว่าไซเรนบางส่วนได้จับคุณ. "" ฉันแทบจะไม่สามารถจินตนาการไดอาน่าเช่นนั้น! "อลันร้องไห้จมกับความสุข." คุณจะไม่ต้องใช้จินตนาการของคุณ "ชายชรากล่าวว่า." และโดยวิธีการที่ตั้งแต่มีเสมอไซเรนถ้าโดยโอกาสที่คุณควรต่อมาใบเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณไม่จำเป็นต้องกังวล เธอจะให้อภัยคุณในที่สุด เธอจะเจ็บชะมัดแน่นอน แต่เธอจะให้อภัยคุณในที่สุด. "" นั่นจะไม่เกิดขึ้น "อลันเร่าร้อน. กล่าวว่า" ไม่แน่นอน "คนเก่ากล่าวว่า." แต่ถ้ามันไม่คุณ ไม่จำเป็นต้องกังวล เธอไม่เคยจะหย่ากับคุณ โอ้ไม่! และแน่นอนเธอจะไม่เคยให้คุณน้อยอย่างน้อยที่สุดพื้นที่สำหรับความไม่สบายใจ. "" และวิธีการมาก "อลัน" นี่คือส่วนผสมที่ยอดเยี่ยม? "กล่าวว่า" มันไม่ได้เป็นที่รักว่า "เก่ากล่าวว่า มนุษย์ "เป็นถุงมือทำความสะอาดหรือชีวิตที่สะอาดเป็นบางครั้งผมเรียกมันว่า เลขที่ นั่นคือห้าพันดอลลาร์เงินไม่น้อย หนึ่งจะต้องมีความเก่าแก่กว่าคุณจะหลงระเริงในการเรียงลำดับของสิ่งที่ หนึ่งมีการบันทึกขึ้นสำหรับมัน. "" แต่ยาความรัก? "อลันกล่าวว่า." โอ้ว่า "กล่าวว่าชายชราเปิดลิ้นชักในตารางห้องครัวและการออกเล็ก ๆ ค่อนข้างสกปรกที่มองขวด "นั่นเป็นเพียงดอลลาร์." "ผมไม่สามารถบอกคุณว่าฉันรู้สึกขอบคุณ" อลัน, ดูเขาเติมเต็ม. กล่าวว่าผมชอบที่จะต้องมีภาระหน้าที่"กล่าวว่าคนเก่า." จากนั้นลูกค้ากลับมาในภายหลังในชีวิต " เมื่อพวกเขาจะดีกว่าและต้องการสิ่งที่มีราคาแพงกว่า นี่ไง คุณจะพบว่ามันมีประสิทธิภาพมาก. "" ขอบคุณ "อลัน." ดีลาก่อน. "กล่าวว่า" ลาก่อน "ชายกล่าวว่า