Araw ng mga BayaniKasaysayanAng Ara

Araw ng mga Bayani
Kasaysayan

Ang Araw ng mga Pambansang Bayani ay hango sa Republic Act No. 3827 na ipinasa ng Philippine Legislature noong ika-28 ng Oktubre, taong 1931.
Sa kasaysayan ng [Pilipinas], maraming mga bayani ang nagtangkang ipaglaban ang bansa ayon sa kanilang nalalamang kakayahan. Isa sa mga pinakapopular ay si Dr. [Jose Rizal]. Siya ay idineklara ng mga Amerikano sa pangunguna ni Gobernador William Howard Taft bilang pambansang bayani. Ilan pa sa mga sikat na bayani ay sina Andres Bonifacio, Apolinario Mabini, Magat Salamat, Diego Silang, Francisco Dagohoy, Lapu-lapu, Rajah Soliman at Tamblot.
Bukod sa kanila, binibigyang karangalan din ang mga lumaban sa ngalan ng kalayaan ng Pilipinas ngunit hindi gaanong nakilala sa kasaysayan tulad nina Amam Dangat ng [Batanes] noong ika-18 siglo. Kasama na rin dito si Datu Akadir na siyang nakipaglaban sa mga Espanyol dahil sa pananakop sa Lanao noong huling 19 siglo at si Diego de la Viña na siyang nagbuo ng kanyang sariling hukbo sa Negros Oriental upang labanan ang mga Espanyol.
Pagpili at paghahayag ng Pambansang Bayani

Noong ika-28 ng Marso, taong 1993, nagpalabas si Pangulong Fidel V. Ramos ng kautusan o Executive Order No. 75 na nagsasabing gagawa ng komite para sa mga pambansang bayani. Ito ay mapapasailalim sa Opisina ng Pangulo ng bansa. Ang pangunahing gawain ng komiteng ito ay pag-aralan, bigyang-halaga at magrekomenda ng mga Pilipinong maaring maging bayani batay sa pagkilala ng kanilang tunay na pagkatao at sa mga bagay na nagawa nila para sa bansa.
Mula sa mga pagpupulong na ginawa ng komite noong ika-3 ng Hunyo, taong 1993, ika-19 ng Agosto, taong 1993, ika-12 ng Setyembre, taong 1994 at ika-15 ng Nobyembre, taong 1995, nabuo ng komite ang mga pamantayan ng pagpoproklama ng Pambansang Bayani. Kasama sa pagbubuo ng naturang mga pamantayan sina Onofre D. Corpuz, Samuel K. Tan, Marcelino Foronda, Alfredo Lagmay, Bernardita R. Churchhill, Serafin D. Quiason, Ambeth Ocampo, na ngayon ay kilala bilang Dom Ignacio Maria, Prof. Minerva Gonzales and G. Carmen Guerrero-Nakpil.
Mga Pamantayan
1. Nagtataglay ang isang bayani ng konsepto kung ano ang isang bansa at handa siyang lumaban para sa kalayaan nito. 2. Ang isang bayani ay nakapagbigay ng katuturan at nakatulong sa sistemang pangkabuhayan at kaayusan ng bansa. 3. Ang isang bayani ay nakatulong sa kalidad ng pamumuhay at kapalaran ng kanyang bansa. 4. Ang isang bayani ay parte ng pagpapahayag ng mga mamamayan. 5. Iniisip ng isang bayani ang kinabukasan, lalu na ang mga susunod na henerasyon. 6. Ang pagpili ng isang bayani ay hindi lamang ayon sa partisipasyon niya sa isang kabanata o pangyayari ng kasaysayan subalit ito ay ayon sa buong proseso ng kasaysayan.
Ilan sa mga bayaning ipinapayong maging Pambansang Bayani ay sina Jose Rizal, Andres Bonifacio, Emilio Aguinaldo, Apolinario Mabini, Marcelo H. del Pilar, Sultan Dipatuan Kudarat, Juan Luna, Melchora Aquino at Gabriela Silang.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันประวัติศาสตร์วีรบุรุษ


แล้ววันของวีรบุรุษของชาติมีการปรับให้เข้ากับสาธารณรัฐกระทำไม่ 3827 ผ่านจากสภานิติบัญญัติของฟิลิปปินส์เมื่อ 28 ตุลาคมในปี 1931.
History [ฟิลิปปินส์] วีรบุรุษหลายคนได้พยายามที่จะปกป้องประเทศให้เป็นไปตามความสามารถของพวกเขาเป็นที่รู้จักกัน หนึ่งในความนิยมมากที่สุดคือดร [Jose Rizal]เขาได้รับการประกาศให้ชาวอเมริกันนำโดยวิลเลียมโฮเวิร์ดเทฟท์เป็นวีรบุรุษของชาติ บางส่วนของวีรบุรุษที่มีชื่อเสียงมากเป็น Andres Bonifacio, Apolinario เจียมเนื้อเจียมตัว, Magat Salamat พวกเขาดิเอโก, ฟรานซิส Dagohoy, Lapu-Lapu ราชา soliman และ Tamblot.
ในหมู่พวกเขานี้จะเปิดให้เกียรติยังต่อสู้ในนามของเสรีภาพในฟิลิปปินส์ แต่ไม่เป็นที่รู้จักมากที่สุดในประวัติศาสตร์เป็นปลาคาร์ดินัลโดย Amam [Batanes] ในศตวรรษที่ 18รวมถึงการที่มันเป็น akadir เป็นต้นมาที่ต่อสู้กับสเปนชนะเพราะนาวในปลายศตวรรษที่ 19 และเป็นดิเอโกเดอลาViñaที่ตั้งของตัวเองกรอสโอเรียนเต็ลของเขาในการต่อสู้กับกองทัพสเปน. เลือก
และการเปิดเผยของชาติ พระเอก
ประธานฟิเดลวีถูก
เมื่อ 28 มีนาคม 1993 ออก รามอสตามกฎหมายหรือคำสั่งผู้บริหารไม่75 รัฐทำคณะกรรมการแห่งชาติวีรบุรุษ มันเป็นเรื่องที่สำนักงานของประธานาธิบดีของประเทศ งานหลักของคณะกรรมการนี​​้กำลังศึกษาให้คุณค่าและแนะนำชาวฟิลิปปินส์สามารถเป็นวีรบุรุษโดยระบุบุคลิกที่แท้จริงของพวกเขาและสิ่งที่พวกเขาได้ทำเพื่อประเทศ.
จากการประชุมคณะกรรมการเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 1993, 19 สิงหาคม, 1993, 12 กันยายน 1994 และ 15 พฤศจิกายน 1995, จัดตั้งคณะกรรมการ ประกาศใช้มาตรฐานของวีรบุรุษของชาติ รวมอยู่ในการพัฒนามาตรฐานดังกล่าว Onofre d ไม่ Corpuz, ซามูเอลเค Thane, Marcelino Foronda อัลเฟร lagmay, bernardita r churchhill,d Serafin quiason, Ambeth แคมโปบัดนี้เป็นที่รู้จัก Dom อิกนาชิโอมาเรีย, ศ. Minerva อนซาเลสและ g เกร์เรโร carmen-Nakpil.

1 บรรทัดฐาน มีแนวคิดพระเอกสิ่งที่ประเทศและเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้เพื่ออิสรภาพ 2 พระเอกได้ให้ความรู้สึกและช่วยให้ระบบเศรษฐกิจและโครงสร้างของประเทศ 3พระเอกได้ช่วยให้คุณภาพของชีวิตและชะตากรรมของประเทศของเขา 4 พระเอกเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงออกของประชาชน 5 คิดว่าเป็นวีรบุรุษสำหรับอนาคตโดยเฉพาะอย่างยิ่งรุ่นต่อไป 6เลือกพระเอกไม่ได้ขึ้นอยู่เพียง แต่ในการมีส่วนร่วมของเขาในบทหรือข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ แต่มันจะขึ้นอยู่กับกระบวนการทั้งหมดของประวัติศาสตร์.
บางส่วนของวีรบุรุษแนะนำให้เลือกที่จะกลายเป็นวีรบุรุษของชาติโฮเซริซัลแอนเดรสไอเรส, เอมิลิโอ Aguinaldo, Apolinario เป็น เจียมเนื้อเจียมตัวเอชมาร์เซโล del Pilar, dipatuan สุลต่าน Kudarat, ลูน่าฆ, Melchora กัวและเกเบรียลพวกเขา