Pagpapahayag ng Kalayaan ng PilipinasAng orihinal na bandila na iwinag การแปล - Pagpapahayag ng Kalayaan ng PilipinasAng orihinal na bandila na iwinag ไทย วิธีการพูด

Pagpapahayag ng Kalayaan ng Pilipin

Pagpapahayag ng Kalayaan ng Pilipinas



Ang orihinal na bandila na iwinagayway ni Heneral Emilio Aguinaldo sa pagpapahayag ng kalayaan noong 1898.
Ang Pagpapahayag ng Kalayaan ng Pilipinas ay iprinoklama noong Hunyo 12, 1898, sa Cavite II el Viejo (ang kasalakuyang Kawit, Cavite), Pilipinas. Binasa sa publiko ang (Kastila: Acta de la proclamación de independencia del pueblo Filipino), na isinulat ni Ambrosio Rianzares Bautista. Inihayag ng puwersang rebolusyunaryong Pilipino sa ilalim ni Heneral Emilio Aguinaldo ang kalayaan at soberenya ng kapuluan ng Pilipinas mula sa pamumunong kolonyal ng Espanya.
Ang Pagpapahayag noong Hunyo 12[baguhin]


Paglalarawan ng pagwawagayway ng watawat ng Pilipinas na makikita sa lumang limang piso.
Inihayag ang kalaayan noong Hunyo 12, 1898 sa pagitan ng ika-apat at ika-lima ng hapon sa balkonahe ng bahay ng angkan nila Heneral Emilio Aguinaldo. Nasaksihan ang sa kauna-unahang pagkakataon ang pambansang watawat ng Pilipinas, na ginawa sa Hong Kong nina Marcela Agoncillo, Lorenza Agoncillo at Delfina Herboza, at ang pagtatanghal ng Marcha Filipina Magdalo,mas kilala ngayon bilang Lupang Hinirang, na isinulat ni Julián Felipe at itinugtog ng banda San Francisco de Malabon.
Paglaban para sa kalayaan[baguhin]
Ang pagpapahayag ng kalayaan ay hindi kinilala ng Estados Unidos o ng Espanya.
Noong huling bahagi ng 1898, isinuko ng Espanya ang Pilipinas sa Estados Unidos sa ilalim ng Kasunduan sa Paris noong 1898 na nagwakas sa digmaang Kastila-Amerikano.
Hindi kinilala ng pamahalaang rebolusyunaryo ng Pilipinas ang kasunduan at ang soberenya ng Amerika, at lumao'y lumaban at natalo sa Estados Unidos sa tinatawag ngayong Digmaang Pilipino-Amerikano, na nagwakas ng mahuli ng hukbo ng mga Estados Unidos si Emilio Aguinaldo,[1] at nagpalabas ng pahayag nang pagkilala at pagtanggap sa soberenya ng Estados Unidos sa kapuluan ng Pilipinas.[2] Sinundan ito noong Hulyo 2, 1902, nang pagtetelegrama ng Kalihim ng Digmaan ng Estados Unidos na si Elihu Root na ang pag-aalsa ay winakasan ng Estados Unidos at ang pagtatatag ng isang pamahalaan sibil panlalawigan sa kapuluan maliban na lamang sa mga lupang sakong ng mga Moro.[3] Nagpatuloy pa rin ang mga maliliit na pag-aaklas sa mga sumunod na taon.
Pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ipinagkaloob ng Estados Unidos ang kalayaan noong ika-4 ng Hulyo 1946 sa bisa ng Kasunduan sa Maynila noong 1946.[4] Ipinagdiriwang ang Hulyo 4 bilang Araw ng Kalayaan ng Pilipinas hanggang noong Agosto 4, 1964. Dahil sa mga payo ng mga dalubhasa sa kasaysayan at sa pagpipilit ng mga makabayan o nasyonalista, nilagdaan ni nang noong Pangulong Diosdado Macapagal ang Batas Pambansa Bilang 4166 na naghihirang sa Hunyo 12 bilang Araw ng Kalayaan ng Pilipinas.[5] Bago iyon, ang Hunyo 12 ay ipinagdiriwang bilang Araw ng Watawat at maraming mga gusaling pampamahalaan ang hinihikayat na itanghal ang Watawat ng Pilipinas sa kanilang mga tanggapan.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ประกาศอิสรภาพของฟิลิปปินส์ธงเดิมของเอมิลิโอ Aguinaldo โบกมือประกาศเอกราชในปี 1898 การประกาศอิสรภาพของประเทศฟิลิปปินส์ได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน 1898 ที่คาวิตเอลวีโจ II (กับปัจจุบัน Kawit คาวิต), ฟิลิปปินส์ . อ่านต่อสาธารณชน (สเปน: Acta de la Independencia เดปวยเดอproclamaciónฟิลิปปินส์) เขียนโดย Ambrosio Rianzares Bautista กองกำลังปฏิวัติฟิลิปปินส์ภายใต้ประกาศเอกราชทั่วไป Emilio Aguinaldo และอำนาจอธิปไตยของหมู่เกาะฟิลิปปินส์จากการปกครองอาณานิคมสเปน. ประกาศ 12 มิถุนายน [แก้ไข] รายละเอียดของการถือครองสูงธงของประเทศฟิลิปปินส์ที่พบเก่าห้าเปโซ. ประกาศ เสรีภาพใน 12 มิถุนายน 1898 ระหว่างที่สี่และห้าของช่วงบ่ายบนระเบียงของบ้านครอบครัวของพวกเขาทั่วไป Emilio Aguinaldo ร่วมเป็นสักขีพยานเป็นครั้งแรกธงประจำชาติของฟิลิปปินส์เกิดขึ้นในฮ่องกงโดย Marcela ซิล, Lorenza ซิลและเดลฟิน่า Herboza และการนำเสนอของฟิลิปปิ Marcha Magdalo ที่รู้จักกันดีในวันนี้เป็นเพลงชาติเขียนโดยเฟลิJuliánและ itinugtog วงซานฟรานซิเด Malabon. การต่อสู้เพื่อเสรีภาพ [แก้ไข] การประกาศเอกราชที่ไม่ได้รับการยอมรับจากประเทศสหรัฐอเมริกาหรือสเปน. ในส่วนหลังของปี 1898 ยกให้สเปนฟิลิปปินส์สหรัฐอเมริกาภายใต้สนธิสัญญาปารีสในปี 1898 ที่จบสงครามสเปนอเมริกัน. ไม่ระบุโดยคณะรัฐบาลของประเทศฟิลิปปินส์ข้อตกลงและอธิปไตยของอเมริกาและต่อสู้ต่อมาและพ่ายแพ้สหรัฐอเมริกาในตอนนี้ก็คือสงครามฟิลิปปินส์อเมริกันซึ่งจบลงด้วยการจับของกองทัพของประเทศ เอมิลิโอ Aguinaldo สหรัฐอเมริกา [1] และออกคำสั่งการรับรู้และการยอมรับอำนาจอธิปไตยของประเทศสหรัฐอเมริกาในหมู่เกาะของฟิลิปปินส์. [2] นี้ตามมาในวันที่ 2 กรกฎาคม 1902 เมื่อกระทรวงการสงคราม pagtetelegrama สหรัฐอเมริกาอีลิฮูรู การระบาดของโรคได้ถูกยกเลิกโดยสหรัฐอเมริกาและการจัดตั้งรัฐบาลพลเรือนของจังหวัดเกาะยกเว้นที่ดินส้นเท้าของชาวมุสลิม. [3] การประท้วงอย่างต่อเนื่องขนาดเล็กยังคงอยู่ในปีต่อมาหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองที่สหรัฐอเมริกาได้รับเอกราชเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 1946 ข้อตกลงที่กรุงมะนิลาในปี 1946 [4] เฉลิมฉลอง 4 กรกฎาคมเป็นวันประกาศอิสรภาพของประเทศฟิลิปปินส์จนถึงวันที่ 4 สิงหาคม 1964 เนื่องจาก คำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญในประวัติศาสตร์และความเร่งด่วนของความรักชาติหรือชาตินิยมที่ลงนามโดยประธานาธิบดี Diosdado Macapagal เมื่ออยู่ในจำนวนกฎหมายแห่งชาติ 4166 ซึ่งได้รับการแต่งตั้ง 12 มิถุนายนเป็นวันแห่งการประกาศอิสรภาพของฟิลิปปินส์. [5] ก่อนที่ 12 มิถุนายน ที่มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นวันธงและสถานที่ราชการหลายได้รับการสนับสนุนที่จะนำเสนอธงประจำชาติฟิลิปปินส์ในสำนักงานของพวกเขา














การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: