Min Ho knew he had to see Shin Hye

Min Ho knew he had to see Shin Hye today. It hasn’t been an hour since her plane landed from Hong Kong but he was already on his way to her apartment. He was leaving for China tomorrow, which means he and Shin Hye only had today to meet. He looked at the stuffed animal on his passenger seat and smiled. He couldn’t wait to see her.

Shin Hye opened the door with a bright smile. She looked down and saw Min Ho holding the stuffed tiger in front of him.

‘What’s that?’

‘It’s me,’ he replied.

She furrowed her brows. ‘Aren’t you a lion? I mean Minomi is a lion. Not a tiger.’

‘But Kim Tan is a tiger. I like being a tiger more,’ he smirked as he took two steps inside her place and closed the door behind him. He craned his neck and moved side to side, examining her place. ‘Where’s Joon hyung? I thought he’d be here.’

‘He needed to get something from the agency.’

As soon as he heard that, Min Ho immediately wrapped his arms around Shin Hye and kissed the top of her head. ‘I don’t think I can be away from you for too long anymore.’

She hugged him back and buried her face on his chest. ‘Don’t get any ideas. Joon oppa will be back soon,’ she replied, her words muffled by Min Ho’s sweater.

He let her go and kept a hand on her arm. He leaned in, ‘as Kim Tan would say, we can always lock the door.’

Shin Hye chuckled. ‘That won’t work, Joon oppa knows my pass code.’ She grabbed Min Ho’s hand and walked to the couch. They sat beside each other with barely any space between them. ‘I really missed you, oppa,’ she said softly.

Min Ho sighed and played with her fingers. ‘Should we just skip our schedule this week and go somewhere?’

Shin Hye perked up. ‘Call! Let’s go someplace where no one will find us. Or recognize us.’

‘That’s going to be hard since we’re really famous.’

She pouted and leaned back on the couch. Min Ho smiled. ‘You’re especially famous lately.’

Shin Hye bit her lip and looked up at him shyly. ‘You saw the article? I was hoping you’d be too busy to notice.’

‘That’s impossible. I search you every hour,’ he chuckled.

She smiled weakly. ‘You don’t mind?’

He looked down at her and tucked a lock of hair behind her ear. He honestly was conflicted about it the night before, but he knew better than to be mad at her for something beyond her control. ‘As long as you’re comfortable, then I’m good. Of course, I want to rip every guy’s head off who even dares look at those photos. Unfortunately, I can’t blame them because you looked really stunning.’

‘I’m really embarrassed by those articles though. I even topped the search list,’ she wrinkled her nose and looked down.

Min Ho creased his brows. ‘Why are you embarrassed?’

‘I don’t know. It just feels like the wrong type of thing to be known for,’ she replied. ‘I don’t like it when things like that get blown up. And I have you to think about now, too. It makes me feel so much worse.’

Min Ho stared at Shin Hye looking dejected and cursed himself for even being bothered by what she wore – when here she was feeling bad about a bigger thing. He didn’t realize until now that it must have been harder for her to be scrutinized that way, not just by the media but by every single person who’s seen those articles and photos. He wanted to protect her, but he knew that it was one of the downsides of fame.

He put his arm around her shoulders and pulled her close so she was leaning on his side. ‘I’m sorry.’

She snuggled under his arm and lifted her feet up to tuck them under her legs. ‘For what?’

‘For being insensitive. I should have known those articles were making you feel bad.’ He sighed and kissed the top of her forehead.

Shin Hye wrapped her arm around his waist and snuggled even closer. ‘You’re here now so I feel so much better. I’m also sorry if those articles made you feel uncomfortable, oppa.’

Min Ho lifted up her chin and looked at her. ‘You don’t have to worry about me. Those things will never change how I feel about you,’ he replied softly before planting a kiss on her lips.

At that moment, they both heard someone enter Shin Hye’s passcode. They looked at the door and saw her manager take off his shoes and come in. When he looked up, he froze upon seeing Min Ho and Shin Hye huddled close together.

Min Ho stood up clumsily and bowed. ‘Anyeonghaseyo, hyung.’ He glanced at Shin Hye who stayed seated and was now grinning. ‘I just came to visit Shin Hye. I hope you don’t mind.’

Shin Hye’s manager cleared his throat before walking to Min Ho. He patted his arm and smiled. ‘Of course not. It’s good to see you. She won’t stop talking about you and quite frankly, I think I might be starting to fall in love with you too.’ He smirked.

Shin Hye laughed. ‘It’s true, oppa. He asked me several times when you were going to visit.’

Min Ho smiled and sat back on the couch while Shin Hye stood up and turned to her manager. ‘Did you bring the updated one?’

‘Yeah. Script reading is in more or less two weeks.’ Her manager handed her an envelope. She said her thanks as her manager made his way to the kitchen. Shin Hye sat beside Min Ho again.

‘Is that for your movie?’ He asked her.

She nodded while she took out the bound pages. ‘I’m playing a queen,’ she grinned.

‘It suits you,’ he smiled. ‘When will you start filming?’

‘Maybe February or March. Probably around the same time as you, oppa,’ she replied as she flipped through the pages.

He pursed his lips as he watched her read. ‘Why do I suddenly miss filming with you?’

Shin Hye put the pages down and looked at Min Ho. ‘Me, too. Can’t you be my king instead?’

‘I can’t. I have to be a gangster from now on.’

Shin Hye frowned. ‘Do you know who your female lead is yet?’

‘Casting isn’t final, so I don’t know. Wae? Do you want to do it? You told me you wanted to try an action genre. I think you'll be great in it,' Min Ho tilted his head, imagining it already. Shin Hye as a sexy femme fatale. Not bad. Not bad at all.

Shin Hye chuckled, breaking his thoughts. ‘I think people might be too tired of seeing us together already.’

Min Ho lifted her legs up and placed them over his. Shin Hye giggled but didn’t protest. ‘That’s their problem. I’ll never get tired of you,’ he told her and slowly leaned in.

‘You kids know I’m here, right?’

Min Ho pulled away as soon as he heard Shin Hye’s manager’s voice. He looked around awkwardly while Shin Hye covered her face with the script.

Her manager looked down at them and shook his head. ‘I don’t know if I should leave you two alone or if I should stay and make sure you two don't get into trouble. Come on, I brought food.’

Min Ho and Shin Hye looked at each other and chuckled. They followed him to the kitchen and sat down. They ate silently, while Min Ho and Shin Hye kept giving each other meaningful glances.

Min Ho: Make him leave.

Shin Hye: Later.

Min Ho: But we don’t have a lot of time.

Shin Hye: You do it, then.

Min Ho: Don’t challenge me, I really will.

Shin Hye: I dare you.

Min Ho narrowed his eyes. ‘Hyung, did Shin Hye ever go on dates before?’

Shin Hye almost choked on her food and glared at him. ‘Ya!’

Her manager let out a laugh. ‘That depends on how you define a date,’ he replied. ‘But she hung out with a lot of guys.’

‘YA!’ Shin Hye turned to her manager.

‘Really?’ Min Ho scoffed at Shin Hye. He put his chopsticks down and pulled out a piece of folded paper from his pocket. He opened it and showed it to her manager. ‘Hyung, I need you to tell me who they are from this list,’ Min Ho told him.

Shin Hye tried to grab the piece of paper but Min Ho’s hand was too quick. She sighed, annoyed, and crossed her arms.

‘What’s this?’ Her manager asked, taking the paper from Min Ho.

‘It’s my blacklist.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มินโฮรู้ว่าเขาได้เห็นชินเฮวันนี้ มันไม่ได้ชั่วโมงตั้งแต่เครื่องบินของเธอลงจากฮ่องกง แต่เขาก็อยู่ในทางของพระองค์พาร์ทเมนต์ของเธอ เขาได้ออกเดินทางไปประเทศจีนในวันพรุ่งนี้มีความสำคัญหมายถึงชินเฮและเขามีเพียงวันนี้เพื่อตอบสนองความ เขามองไปที่ตุ๊กตาสัตว์บนที่นั่งผู้โดยสารของเขาและยิ้ม เขาไม่สามารถรอที่จะเห็นเธอชินเฮเปิดประตูด้วยรอยยิ้มสดใส เธอมองลงไปและเห็นมินโฮถือเสือยัดในหน้าของเขา'คืออะไร' 'มันผมว่าเขาตอบเธอขมวดคิ้วของเธอ 'ท่านมิได้เป็นสิงโต ผมหมายถึง Minomi เป็นสิงโต เสือไม่. "แต่คิมตาลเป็นเสือ ผมชอบการเป็นเสือมากขึ้น "เขา smirked ในขณะที่เขาใช้เวลาสองขั้นตอนในสถานที่ที่เธอและปิดประตูหลังเขา เขา craned คอและด้านข้างย้ายไปอยู่อีกด้านหนึ่งของเขาการตรวจสอบสถานที่ที่เธอ 'ที่ไหนจุนฮยอง? ผมคิดว่าเขาต้องการจะอยู่ที่นี่. "เขาต้องการที่จะได้รับบางสิ่งบางอย่างจากหน่วยงาน. ทันทีที่เขาได้ยินมาว่า, มินโฮทันทีห่อแขนของเขารอบชินเฮและจูบด้านบนของหัวของเธอ 'ฉันไม่คิดว่าฉันจะไปจากคุณนานเกินไปอีกต่อไป. " เธอกอดเขากลับมาและฝังใบหน้าของเธอบนหน้าอกของเขา 'ไม่ได้รับความคิดใด ๆ พี่จุนจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ "เธอตอบว่าคำพูดของเธอในลำคอโดยเสื้อยืดมินโฮของเขาปล่อยเธอไปและเก็บไว้มือบนแขนของเธอ เขาโน้มตัวใน "เป็นตาลคิมจะบอกว่าเราสามารถล็อคประตู. ชินเฮหัวเราะ 'ที่จะไม่ทำงานจุนพี่รู้รหัสผ่านของฉัน. เธอคว้ามือมินโฮและเดินไปที่โซฟา พวกเขานั่งอยู่ข้างกันด้วยแทบพื้นที่ใดระหว่างพวกเขา "ผมพลาดคุณพี่" เธอกล่าวเบา ๆมินโฮถอนหายใจและเล่นกับนิ้วมือของเธอ 'เราควรเพียงข้ามเวลาของเราในสัปดาห์นี้และไปที่ไหนสักแห่ง? ชินเฮ perked ขึ้น 'Call! ขอไปบางแห่งที่ไม่มีใครจะได้พบกับเรา หรือได้รับการยอมรับเรา. " นั่นเป็นไปได้ยากเนื่องจากเรากำลังมีชื่อเสียงจริงๆ. " เธอ pouted และโน้มตัวกลับมาอยู่บนที่นอน มินโฮยิ้ม 'คุณกำลังมีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้. " ชินเฮกัดริมฝีปากของเธอและเงยหน้าขึ้นมองเขาอาย 'คุณเห็นบทความหรือไม่ ผมหวังว่าคุณจะยุ่งเกินไปที่จะแจ้งให้ทราบล่วงหน้า. " นั่นเป็นไปไม่ได้ ฉันค้นหาคุณทุกวัน "เขาหัวเราะเธอยิ้มอย่างอ่อน 'คุณไม่ทราบ " เขามองลงไปที่เธอและซุกล็อคของผมหลังใบหูของเธอ เขาเป็นคนที่ตรงไปตรงมาขัดแย้งเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อคืนก่อน แต่เขารู้ดีกว่าที่จะโกรธที่เธอหาสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเธอ "ตราบเท่าที่คุณพอใจแล้วฉันดี แน่นอนผมต้องการที่จะตัดหัวของทุกคนที่แต่งตัวประหลาดออกที่ยังกล้าที่จะมองไปที่ภาพเหล่านั้น แต่น่าเสียดายที่ผมไม่สามารถตำหนิพวกเขาเพราะคุณมองที่สวยงามจริงๆ. "ฉันอายจริงๆโดยบทความเหล่านั้นแม้ว่า ฉันยังค้นหา topped รายการ "เธอเหี่ยวย่นจมูกของเธอและมองลงไปมินโฮคิ้วของเขาจีบ 'ทำไมคุณอาย?' 'ผมไม่ทราบว่า มันก็รู้สึกเหมือนผิดประเภทของสิ่งที่เป็นที่รู้จักสำหรับ "เธอตอบว่า 'ฉันไม่ชอบมันเมื่อสิ่งที่ต้องการที่ได้รับการเป่าขึ้น และฉันมีคุณคิดเกี่ยวกับในขณะนี้อีกด้วย . มันทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก " มินโฮและชินเฮจ้องมองความสุขและสาปแช่งตัวเองแม้จะถูกใส่ใจโดยสิ่งที่เธอสวม - เมื่อที่นี่เธอได้รับความรู้สึกที่ไม่ดีเกี่ยวกับสิ่งที่ใหญ่กว่า เขาไม่ได้ตระหนักถึงตอนนี้แล้วว่ามันจะต้องได้รับยากสำหรับเธอที่จะต้องพิจารณาวิธีการที่ไม่เพียง แต่โดยสื่อ แต่โดยทุกคนเดียวที่เห็นบทความเหล่านั้นและภาพถ่าย เขาต้องการที่จะได้รับการคุ้มครองของเธอ แต่เขารู้ว่ามันเป็นหนึ่งในข้อเสียชื่อเสียงเขาวางแขนของเขารอบไหล่ของเธอและดึงใกล้ชิดของเธอเพื่อให้เธอได้เอนกายอยู่ที่ด้านข้างของเขา 'ฉันขอโทษ. " เธอ snuggled ใต้วงแขนของเขาและยกเท้าของเธอขึ้นไปเหน็บพวกเขาภายใต้ขาของเธอ 'สำหรับอะไร' "สำหรับการตาย ฉันควรจะได้เป็นที่รู้จักในบทความเหล่านั้นกำลังทำให้คุณรู้สึกไม่ดี. เขาถอนหายใจและจูบบนหน้าผากของเธอชินเฮห่อแขนของเธอรอบเอวของเขาและ snuggled ได้ใกล้ชิด 'คุณอยู่ที่นี่ในขณะนี้ดังนั้นฉันรู้สึกดีขึ้นมาก ฉันยังขออภัยหากบทความที่ทำให้คุณรู้สึกอึดอัดพี่. " มินโฮยกคางของเธอและมองไปที่เธอ 'คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน สิ่งเหล่านั้นจะไม่เปลี่ยนแปลงวิธีการที่ฉันรู้สึกเกี่ยวกับคุณ "เขาตอบเบา ๆ ก่อนที่จะปลูกจูบที่ริมฝีปากของเธอและขณะที่พวกเขาทั้งสองได้ยินเสียงใครคนป้อนรหัสผ่านชินเฮ พวกเขามองไปที่ประตูและเห็นผู้จัดการของเธอและถอดรองเท้าของเขาเข้ามา เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองเขาแช่แข็งเมื่อเห็นชินเฮมินโฮและ huddled ใกล้กันมินโฮยืนขึ้นและโค้งคำนับงุ่มง่าม 'Anyeonghaseyo พี่. " เขามองไปที่ชินเฮที่เข้าพักนั่งและตอนนี้ยิ้ม "ฉันแค่มาเยี่ยมชินเฮ ฉันหวังว่าคุณไม่ทราบ. " ผู้จัดการชินเฮล้างคอของเขาก่อนที่จะเดินไปที่มินโฮ เขาตบแขนของเขาและยิ้ม 'ไม่แน่นอน มันเป็นเรื่องดีที่จะเห็นคุณ เธอจะไม่หยุดพูดเกี่ยวกับคุณและค่อนข้างตรงไปตรงมาผมคิดว่าผมอาจจะเริ่มที่จะตกอยู่ในความรักกับคุณมากเกินไป. เขา smirked ชินเฮหัวเราะ 'มันเป็นความจริงพี่ หลายครั้งที่เขาถามผมว่าเมื่อคุณได้ไปเยี่ยมชม. " มินโฮยิ้มและนั่งกลับบนโซฟาในขณะที่ชินเฮยืนขึ้นและหันไปหาผู้จัดการของเธอ 'คุณนำหนึ่งในการปรับปรุง' 'ใช่ อ่านสคริปต์เป็นมากหรือน้อยกว่าสองสัปดาห์. ผู้จัดการของเธอส่งเธอซองจดหมาย เธอบอกว่าขอบคุณที่เธอเป็นผู้จัดการของเธอที่ทำด้วยวิธีของเขาไปที่ห้องครัว ชินเฮมินโฮนั่งข้างอีกครั้ง'เป็นที่สำหรับภาพยนตร์ของคุณ? เขาถามเธอเธอพยักหน้าขณะที่เธอเอาออกหน้าผูกพัน 'ฉันกำลังเล่นพระราชินี,' เธอยิ้ม"มันเหมาะสมกับคุณ" เขายิ้ม 'เมื่อคุณจะเริ่มต้นการถ่ายทำ? 'บางทีเดือนกุมภาพันธ์หรือมีนาคม น่าจะเป็นช่วงเวลาเดียวกับคุณพี่ "เธอตอบขณะที่เธอพลิกผ่านหน้าริมฝีปากของเขา pursed เขาเฝ้ามองเธอในขณะที่เขาอ่าน 'ทำไมผมก็พลาดที่ถ่ายทำกับคุณ' ชินเฮวางหน้าลงและมองและมินโฮ 'ฉันเกินไป 'คุณสามารถเป็นกษัตริย์ของฉันแทน? 'ฉันไม่สามารถ ฉันจำเป็นต้องเป็นนักเลงจากนี้. ชินเฮขมวดคิ้ว 'คุณรู้ว่าใครนำหญิงของคุณหรือยัง' "หล่อไม่ได้เป็นครั้งสุดท้ายเพื่อให้ผมไม่ทราบว่า แว? คุณต้องการที่จะทำมันได้หรือไม่ คุณบอกผมว่าคุณอยากจะลองรูปแบบการดำเนินการ ฉันคิดว่าคุณจะดีในนั้น "มินโฮเอียงศีรษะของเขาจินตนาการมันแล้ว ชินเฮเป็นประหารเซ็กซี่ ไม่เลว ไม่เลวเลยชินเฮหัวเราะทำลายความคิดของเขา "ผมคิดว่าคนอาจจะเกินไปเบื่อเห็นเราเข้าด้วยกันแล้ว." มินโฮยกขาของเธอขึ้นและวางพวกเขาไปของเขา ชินเฮหัวเราะคิกคัก แต่ไม่ได้ประท้วง 'นั่นคือปัญหาของพวกเขา ฉันจะไม่เคยได้รับเบื่อของคุณ, 'เขาบอกว่าเธอและโน้มตัวช้า'คุณเด็กรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ใช่มั้ย " มินโฮดึงออกไปทันทีที่เขาได้ยินเสียงของผู้จัดการชินเฮ เขามองไปรอบ ๆ อย่างเชื่องช้าในขณะที่ชินเฮปกคลุมใบหน้าของเธอกับสคริปต์ผู้จัดการของเธอมองลงไปและส่ายหัวของเขาและพวกเขา 'ผมไม่ทราบว่าผมควรจะปล่อยให้คุณสองคนเดียวหรือว่าผมควรจะอยู่และให้แน่ใจว่าคุณทั้งสองไม่ได้เป็นปัญหา Come on, ฉันนำอาหาร. " มินโฮและชินเฮมองและแต่ละอื่น ๆ และหัวเราะ พวกเขาเดินตามเขาไปที่ห้องครัวและนั่งลง พวกเขากินเงียบในขณะที่มินโฮและชินเฮเก็บไว้ให้แต่ละสายตาที่มีความหมายอื่น ๆมินโฮ: ทำให้เขาออกจากชินเฮ: ต่อมามินโฮ: แต่เราไม่ได้มีเวลามากชินเฮ: คุณทำมัน แล้วมินโฮ: อย่าท้าทายฉันฉันจริงๆจะชินเฮ: ผมกล้าคุณมินโฮดวงตาของเขาลดลง 'ฮยอง, ชินเฮไม่เคยไปในวันก่อนหรือไม่' ชินเฮเกือบสำลักอาหารของเธอและจ้องมาที่เขา 'Ya! ผู้จัดการของเธอให้ออกหัวเราะ 'ที่ขึ้นอยู่กับวิธีการที่คุณกำหนดวันที่' เขาตอบว่า 'แต่เธอแขวนออกที่มีจำนวนมากของคน. "YA! ชินเฮหันไปผู้จัดการของเธอ'จริงเหรอ?' มินโฮและชินเฮด่า เขาวางตะเกียบของเขาลงและดึงออกชิ้นส่วนของกระดาษที่พับออกมาจากกระเป๋าของเขา เขาเปิดมันและแสดงให้ผู้จัดการของเธอ 'ฮยอง, ฉันต้องการให้คุณบอกฉันที่พวกเขาจะออกจากรายการนี้ "มินโฮบอกว่าเขาชินเฮพยายามที่จะคว้าชิ้นส่วนของกระดาษ แต่มือของมินโฮได้อย่างรวดเร็วเกินไป เธอถอนหายใจรำคาญและข้ามแขนของเธอ'สิ่งนี้คืออะไร? ผู้จัดการของเธอถามเอากระดาษจากมินโฮ"มันเป็นบัญชีดำของฉัน.